Dzisiejszy gość Szkolnych inspiracji opowie o swoich doświadczeniach z projektem eTwinning.
Katarzyna Symeniuk – nauczycielka
w Szkole Podstawowej nr 3
im. J. Dąbrowskiego w Dębnie,
autorka strony W Kasi klasie.
Nauczanie jest moją pasją. Ponoć już jako dziecko przejawiałam zainteresowania związane z zawodem nauczyciela ustawiając wszystkie dzieci w piaskownicy i każąc bawić im się w szkołę. Mój staż w zawodzie to 8 lat i prawdę mówiąc nie widzę dla siebie innej alternatywy. Praca jest moją pasją, która potrafi skutecznie skrócić czas mojego snu, gdy jestem np. w trakcie tworzenia nowych pomocy.
Bardzo cenię sobie obecność w grupie Superbelfrzy Mini, jest to grupa fascynujących ludzi, pełnych pasji, radości, posiadająca ogromne pokłady wiedzy i umiejętności. To od Nich wiele się nauczyłam i wiele uczę. I tutaj zaczęła się moja przygoda z eTwinningiem. Pierwsza kontakt miał miejsce ponad rok temu, gdy zarejestrowałam się na tej platformie i zapisałam się na pierwsze dwa kursy on-line. Były to „Tydzień z WIX” oraz „Tydzień z komiksem”, dzięki którym nabyłam umiejętności, które wykorzystuję po dziś dzień. „Tydzień z WIX” był również początkiem mojego bloga, który zawsze chciałam prowadzić, lecz obawy przed skomplikowanym światem witryn internetowych blokowały mnie, ze względu na brak posiadanych umiejętności stricte technicznych. Po tygodniu takiego kursu miałam podstawy do rozpoczęcia swojej drogi z blogowaniem.
Druga przygoda rozpoczęła się w październiku 2016r., gdy napotkałam na wpis p. Jolanty Okuniewskiej w grupie Superbelfrzy Mini o projekcie „Spod kleksa” adresowanym do uczniów klas III szkoły podstawowej. Na nic nie czekając wyraziłam chęć udziału. Było to dla mnie kompletnie nowe doświadczenie, wiele rzeczy nie potrafiłam lub zwyczajnie nie wiedziałam. Nie zraziłam się jednak do nowego i po prostu o wszystko pytałam, nawet jak zdawać by się mogło, o banalne zagadnienia. Pisałam o swoich wątpliwościach czy braku wiedzy, na temat choćby, gdzie należy się zarejestrować i utworzyć konto, by móc dołączyć do grupy pracującej nad danym projektem.
Zacznę jednak od początku …
Czym jest eTwinning?
Jest to miejsce, gdzie mogą spotkać się nauczyciele z różnych stron świata i podjąć współpracę angażując do tego swoich uczniów. Głównym źródłem komunikowania staje się Internet, gdzie również umieszczane są relacje z wykonywanych działań, których wymaga projekt. Nie musimy się obawiać barier językowych, ponieważ od 2014 roku istnieje możliwość tworzenia projektów, gdzie partnerzy pochodzą z tego samego kraju. Chcąc przystąpić do projektu lub go stworzyć należy utworzyć konto na stronie https://live.etwinning.net/unauthorized.
Stawiając pierwsze kroki warto poszukać projektów i znaleźć wśród nich ten, który jest nam najbliższy. Następnie należy zaprosić osobę odpowiedzialną za projekt do kontaktów – to jest warunkiem uzyskania zaproszenia do projektu. Od tego momentu zaczyna się wspólne planowanie, burza mózgów i tworzenie bazy pomysłów oraz plan działania. Projekty mogą być krótkie – krótkoterminowe, jak dzień Kropki – Dot Day lub długoterminowe np. półroczne lub całoroczne.
Rozliczenia i wymagania wobec projektów eTwinning
Wymagania wobec projektu są uzależnione od podjętego tematu. Założyciel – twórca wyzwania musi napisać jego projekt, główne założenia, cele oraz spodziewane rezultaty. Wspólnie z członkami projektu tworzy się szczegółowy plan dalszych działań, sposób prezentowania wyników pracy oraz zasady współpracy uczniów. Warto wspomnieć, że jednym z głównych założeń projektów eTwinningu jest współpraca, czyli nasze działania nie zamykają się tylko na terenie naszej klasy, tylko istotnym jest podejmowanie inicjatyw z uczestnikami projektu.
Tutaj mogą nastąpić np. wymyślanie zadań przez jedną klasę dla drugiej, tworzenie wspólnego opowiadania, wspólne wyzwania itp. Efekty wykonanych zadań, prace uczniów, fotorelacje warto umieszczać na własnej stronie internetowej – jeśli się taką posiada, stronie szkoły. Ponadto organizatorzy często tworzą stronę www specjalnie dla tego projektu, można publikować również na Twin Space danego projektu, gdzie wszyscy uczestnicy dodają swoje relacje. Jest to ważnym elementem każdego przedsięwzięcia, ponieważ po jego zakończeniu możemy ubiegać się o Odznakę jakości dla tego projektu eTwinning.
Warunkiem jej uzyskania jest zakończenie zaplanowanych działań, regularne zamieszczanie relacji z ich realizacji oraz opisanie w odpowiednim formularzu zamieszczonym na stronie eTwinning szczegółów projektu:
- opis projektu,
- linki do wszystkich wyników waszego projektu dostępnych online: stron internetowych, opublikowanych stron platformy TwinSpace, audio/wideoklipów, itp.
Kolejny krok to opis podjętych działań:
- metody edukacyjne wykorzystywane przez ciebie w pracy z uczniami nad projektem,
- metody motywowania ich do pracy nad wyzwaniem,
- w jaki sposób próbowałeś włączyć projekt eTwinning w obowiązujący program nauczania,
- jakie umiejętności uczniów chciałeś rozwinąć podczas realizacji przedsięwzięcia,
- jak uczniowie pracowali nad projektem,
- jak przebiegała współpraca z partnerami,
- w jakiego rodzaju zadaniach uczniowie współpracowali ze sobą
- sposób wykorzystania technologii w realizacji projektu eTwinning
oraz ogólne spostrzeżenia i wrażenia dotyczące projektu:
- czy był wartościowy,
- jakie przyniósł korzyści,
- czy osiągnięto założony wcześniej cel.
Krajowe Biuro eTwinning na podstawie przesłanego formularza analizuje nasz wkład w projekt i jeżeli spełniliśmy wszystkie warunki otrzymujemy Odznakę Jakości, co jest dużym sukcesem i powodem do dumy i radości.
Kto może wziąć udział w projekcie eTwinning?
Każdy chętny nauczyciel. W programie uczestniczyć mogą przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne, zarówno placówki państwowe, jak i prywatne (posiadające uprawnienia szkół publicznych – realizujące obowiązującą podstawę programową) z krajów Unii Europejskiej, a także dodatkowo z byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Albanii, Bośni i Hercegowiny, Islandii, Liechtensteinu, Macedonii, Norwegii, Serbii i Turcji.
Mój pierwszy projekt eTwinning
Jak wspomniałam, swój debiut w projekcie eTwinning miałam w październiku 2017r. Zatytułowany był „Spod kleksa” . Miał na celu doskonalenie umiejętności redagowania przez dzieci różnych form literackich oraz form użytkowych w języku polskim. Przeznaczony był dla klas III szkół podstawowych. Każdego miesiąca doskonaliłyśmy inną formę wypowiedzi: list, opowiadanie, ogłoszenie, legenda itd.
A jak wyglądała współpraca między uczniami? W przypadku legend: każda klasa tworzyła legendę o swojej miejscowości (sposób jej powstawania zależał od nauczyciela, czy samodzielnie czy też wspólnie), po umieszczeniu jej na stronie projektu inna klasa tworzyła do niej ilustrację, dzięki temu dzieci poznawały terminologię słowa legenda, rozwijały swoje kompetencje językowe, doskonaliły umiejętność tworzenia tekstów oraz pobudzały wyobraźnię i dawały upust swoim umiejętnością manualnym.
Z kolei w przypadku ogłoszenia ustaliłyśmy, że głównym bohaterem będzie kot – było to powiązane z Dniem Kota – jedna klasa znajdowała kotka, inna poszukiwała zguby. Dzieci tworzyły w ten sposób, krótki opis poszukiwanej lub zagubionej postaci, utrwalały elementy, z jakich składa się ta forma wypowiedzi, rysowały bohatera. W ten sposób każdy miesiąc był inny, w każdym podejmowaliśmy ciekawe działania twórcze. Dzieci z chęcią zabierały się do pracy nad kolejnym zadaniem, z ciekawością śledziły wyniki pracy swoich kolegów z innych szkół, byli dumni, że wytwory ich pracy są elementem większego przedsięwzięcia.
Nowy rok szkolny i nowe wyzwania…
Jako typ człowieka i nauczyciela, który lubi tworzyć, chcę zaszczepić w dzieciach chęć nauki oraz pokazać, że nauka jest zabawą od nowego roku szkolnego będę realizować projekt eTwinning „Literkowo”, którego pomysłodawczynią jest pani Dorota Dankowska. Przeznaczony jest dla uczniów klas pierwszych i ma na celu naukę czytania i pisania przy jednoczesnym pobudzaniu wielu zmysłów. Tworzony bank pomysłów ma służyć uatrakcyjnianiu zajęć edukacyjnych. Wspomniany projekt będzie realizowany przez cały rok szkolny.
Z kolei drugim projektem do, którego dołączyłam jest Dzień Kropki – 15 września, bo wtedy jest on celebrowany. Każdego roku przybywa szkół, które z radością podejmują się włączenia do jego obchodów. Dzień Kropki to święto każdego ucznia, mające na celu pokazanie, że każdy z nas ma jakiś talent, każdy jest niepowtarzalny. Motywem przewodnim w tym dniu jest kropka. W Polsce Dzień Kropki zapoczątkowała Jolanta Okuniewska i z powodzeniem święto te podbija serca kolejnych nauczycieli. W Internecie dostępne są materiały związane z Dniem Kropki. Jolanta Okuniewska i Beata Skrzypiec napisały słowa piosenki, a Piotr Kaja jest autorem muzyki. Jest również filmik z polskimi napisami przedstawiający historię głównej bohaterki Vashti.
Kilka słów na koniec…
Nie taki diabeł straszny, jak go malują – nie bójmy się technologii, nie bójmy się podejmować nowych wyzwań, próbować nieznanego. Przystępując po raz pierwszy do projektu nie wiedziałam nic, czasami czułam się jak dziecko we mgle, jednak cudowni mentorzy – partnerzy projektu tłumaczyli, wyjaśniali i pokazywali krok po kroku, co i jak należy robić. Komunikowanie się między sobą w dobie Internetu to żaden problem, dla ułatwienia kontaktu utworzona została na Facebooku grupa dla uczestników projektu, gdzie się ze sobą porozumiewaliśmy.
Zacznij od znalezienia interesującego Cię projektu, zrealizuj go, a zobaczysz, że na nim nie poprzestaniesz.
W niedalekiej przyszłości planuję sama być twórcą projektu eTwinning. Mam już nawet plan, jednak jest to jeszcze w fazie tworzenia. Na chwilę obecną cieszę się nowymi wyzwaniami i szukam inspiracji, do realizacji nowych zadań ujętych w projektach.
Serdeczne podziękowania dla Jolanty Okuniewskiej, Beaty Skrzypiec, Doroty Dankowskiej, Sabiny Piłat, Anieli Kozikowskiej, Edyty Jurys, Magdaleny Cyrkiel, z którymi mogłam współtworzyć projekt „Spod kleksa”, dzięki Wam eTwinning stał się dla mnie ogromną przygodą, która będzie się na pewno rozwijała.
Dziękujemy Pani Kasi za podzielenie się swoimi doświadczeniami z eTwinningiem. Myślę, że łatwiej będzie teraz podjąć wyzwanie, jakim jest projekt eTwinning. Okazuje się, że nie taki diabeł straszny, jak go malują.
Jeżeli macie jakieś dodatkowe pytania, piszcie w komentarzach.
Pani Katarzyna Symeniuk prowadzi stronę internetową, ale również fanpage na Facebooku. Można go znaleźć w spisie bccae4Inspiracji dla nauczycieli.
Fantastyczny pomysł na dzielenie się doświadczeniami i grupową pracę nauczycieli z różnych stron Polski i świata.
Rzeczywiście eTwinning daje wspaniałe możliwości nawiązywania kontaktów.
Brzmi interesująco. Bardzo spodobał mi się Twój pierwszy projekt, a szczególnie pomysł z CV.
Oj, to oczywiście projekt pani Kasi, ale mi też wydaje się bardzo interesujący. 🙂
Gapa ze mnie! Myślałam, że Ty opisujesz swoje doświadczenia, a przecież jak wół jest napisane, że to gościnny wpis. Najmocniej przepraszam! Niemniej pomysł rewelacja 😉
Najważniejsze, że już mamy jasność. 🙂 Myślę, że pani Kasia się nie pogniewa. 🙂
To takie dla mnie wprost nie do uwierzenia, że nauczyciele czymś się dzielą, bo generalnie jest to taka grupa ludzi, która nie jest skłonna do tego. Studiuję z kilkoma nauczycielkami jestem przerażna ich zachowaniem. Notatkami się podzielić? Absolutnie, coś zobaczyć jak przygotowały na zaliczenie na przykład – nie ma mowy. Ale cieszę się, że i dobrze duszyczki się znajdują ?
Myślę, że to nie zależy od grupy zawodowej, tylko od charakteru. Ja też studiowałam z nauczycielkami i nie było problemu ze współpracą. Chociaż czarne owce się zdarzały. 🙂